Równowaga pomiędzy pracą a życiem prywatnym sprzyja osiąganiu sukcesu
Jak pogodzić rolę pracownika i osoby prywatnej i czy można osiągnąć stan harmonii pomiędzy pracą, a życiem osobistym? Dla 90 proc. kobiet wkraczających na rynek pracy jest to jeden z najważniejszych dylematów życiowych. Skuteczną receptę na pogodzenie kariery zawodowej z rozwojem na polu prywatnym próbowali znaleźć także uczestnicy panelu dyskusyjnego podczas VII edycji Tygodnia Kobiet Sukcesu, organizowanego przez Zrzeszenie Studentów Polskich w Szkole Głównej Handlowej. Jego głównym partnerem już kolejny rok z rzędu była firma doradcza Deloitte.
Według danych Eurostatu Polacy spędzają w pracy blisko 41 godzin tygodniowo. Po latach transformacji, w czasie których z trudem budowali swoje kariery zawodowe, powstało pytanie czy nie działo się to ze szkodą dla ich rodzin, życia prywatnego i pasji. „Po 20 latach pracy pokolenie dzisiejszych liderów i managerów dobrze rozumie, że tzw. work-life balance jest niezbędna do osiągnięcia życiowego sukcesu. Nie jest zwycięzcą ten, kto żyje tylko pracą, nie mając rodziny, przyjaciół czy pasji. Te sfery nie powinny ze sobą rywalizować, ale się uzupełniać poprzez wzajemną integrację, choć oczywiście jest to dużym wyzwaniem, szczególnie w przypadku kobiet, które muszą godzić pracę z domem”– wyjaśnia Iwona Georgijew, Partner Deloitte, Liderka Klubu Deloitte SheXO.
Co ciekawe coraz bardziej zdają sobie z tego sprawę ludzie młodzi. Jak wynika z tegorocznych badań Deloitte „Pierwsze kroki na rynku pracy” równowaga pomiędzy pracą a życiem prywatnym jest istotna aż dla 86 proc. studentów. Nadal jednak jest to poważniejszy dylemat dla kobiet (90 proc.) niż mężczyzn (80 proc.). Rozważając różnorakie aspekty związane z wyborem pracodawcy kwestię work-life balance bierze pod uwagę 85 proc. badanych. Wśród kobiet odsetek ten sięga 88 proc. „Jeszcze dwa lata temu jedynie jedna czwarta polskich studentów zwracała uwagę na tę kwestię. Był to najniższy wynik spośród badanych krajów w naszym regionie. Jak pokazuje tegoroczna edycja ich priorytety bardzo ewoluowały” – mówi Iwona Georgijew.
Uczestnicy dzisiejszego panelu mówili również o tym, czy osiągnięcia i doświadczenia z życia prywatnego mogą mieć jakiekolwiek odniesienie w pracy zawodowej. „Chodzi o to, żeby być osobą, która ma pewną wrażliwość na to, co się dzieje dookoła. Dobre relacje z ludźmi nie są nam dane raz na zawsze, to wynik naszej empatii i ciężkiej pracy. Ciężkiej, ale przyjemnej. By w pełni odpowiedzialnie funkcjonować w biznesie, trzeba umieć stawiać sobie granicę pomiędzy pracą a życiem prywatnym” – mówi Katarzyna Niezgoda, Partner w Stanton Chase International .
Czy paneliści, którzy przecież osiągnęli sukces zawodowy, znaleźli swój własny przepis na „work-life balance”? „Połączenie świata zawodowego z osobistym jest chyba największym życiowym wyzwaniem każdej ambitnej, chcącej realizować się matki. Znalezienie harmonii zakrawa czasem o heroizm, ale jest możliwe. Co pomaga? Wyzbycie się przekonania, że we wszystkim musimy być idealne, bo nie musimy, jasne określenie zasad i trzymanie się ich. Mam tu na myśli np. nieprzynoszenie pracy do domu i niepracowanie w weekendy. Na koniec dobra organizacja czasu z planem uwzględniającym przyjemności” – uważa Olga Kozierowska, dziennikarka, moderatorka panelu .
W panelu „Praca a życie osobiste – czy można osiągnąć stan harmonii?” uczestniczyli:
Iwona Georgijew- Partner Deloitte, Liderka Klubu Deloitte SheXO
Anna Horsecka – Prezes Zarządu PTE Polsat SA
Michał Kobosko – dziennikarz, b. Redaktor Naczelny tygodnika „Wprost”
Katarzyna Niezgoda – Partner Stanton Chase International
Monika An. Popowicz – terapeutka, coach, trener w Instytucie Psycho-Immunologii
Olga Kozierowska (moderator spotkania) – dziennikarka, autorka projektu „Sukces pisany szminką”
Tydzień Kobiet Sukcesu to przedsięwzięcie organizowane od 2006 r. i skierowane do młodych kobiet, które chcą odkrywać swoje pasje i rozwijać umiejętności. Celem wydarzenia jest zachęcenie do świadomego zarządzania karierą, pełnego wykorzystania potencjału, a także samorealizacji poprzez twórczość artystyczną.
Źródło: Deloitte
Zajmuję się w firmie wspieraniem work-life balance i zauwazam bardzo ciekawą tendencję, która została wspomniana równiez w tym artykule. To kobietom brakuje balansu, mężczyźni deklarują, że w tym obszarze nie mają żadnego problemu. I własnie ta dysproporcja jest zastanawiająca… Moim zdaniem wynika z twardego jak beton przekonania, że jest to wyzwanie „szczególnie w przypadku kobiet, które muszą godzić pracę z domem”. Cytowanie takich stwierdzeń tylko to przekonanie ugruntowuje i rodzi wniosek, że „ktoś musi nie mieć równowagi, żeby równowagę mieć mógł ktoś”. I znów to na kobiety nakłada się całą odpowiedzialność… Bardzo mi się lansowanie takiego podejścia w artykule nie podoba – wspominanie tylko o kobietach i matkach,jakby mężczyźni byli zwolnieni z podjęcia tego wyzwania. Może wartoby bardziej pochylić się nad tematem i pokazać, na ile szkodliwe jest własnie dla męzczyzn unikanie odpowiedzialności oraz że skutkuje zanikaniem więzi, ekonomicznym uzaleznianiem kobiet i podtrzymywaniem dyskryminacyjnych mechanizmów na rynku zawodowym…